Kendime not
Sürekli bir anlam ararsan, gerçekleşmekte olan her şeyi ıskalayacaksın der Tarkovski ve Goethe onu şöyle destekler: çok fazla derin düşünen insan, hayatın neşesini kaçırır.
Aman ne güzel... Diyip çekilin kenara.
Ne diyordu o çok sevdiğin kitapta: "her şey çok güzel giderken çok güzele odaklanıp her şeyin gittiğini fark edememiştik."
Aynı kitabın "ben düşünmekten yoruldum, benim yerime de düşünür müsün? ilgilenir misin insanlarla, yalanla, yalnızlıkla? Geceleri birdenbire bastıran sağanak yağışlı korkuları alır mısın yamacımdan? Gündüz gözüyle sevemiyorum kimseyi. Yüreğimdeki bu düğümü çözebilir misin?" kısmına geç.
Geçemiyorsan da boş ver..kalk hadi. Bir çay yap!
Ölülerin laneti diye bir şey yoktur ayrıca. Bacaklarını toplayıp deniz kenarında oturduğun bozkırları , papatyası ,kuş cıvıltılı o günü hatırla. İç çeke çeke yorulduğunu.
Kalk... çünkü şimdi kalkıp o çayı yapmazsan yine yorgunluktan sızıp kalacaksın. Ve unutma artık güçlü olmak zorunda değilsin
Hiçbir zaman kendini unutacak kadar bağlanma. Etrafını görebilmek için dur ve bir adım geriden bak.
Şahsiyet, onur, ahlak, biraz gurur, göstermen gerekene ego… bunları biri üzüldü diye çiğnetme! Bir kere yaptın, bir daha yapma!
Herkes sonunda kendiyle kalır. Kendini bilemeyenle olma. Değersizliğe katlanma!
Hiç kimse için değmez. Kendinden ödün verme, sineye çekme!
İlkelerini hatırla ve çiğnemen gerekirse yaşama! Zaten çiğnersen yaşayamazsın!
Bunları unutma!
A. Karaçay
Yorumlar
Yorum Gönder